YAŞAMDA TELEVİZYON MU? YOKSA TELEVİZYONDA YAŞAM MI?
Model alma yoluyla öğrenmenin en yoğun olduğu okul döneminde (7-15 yaş) televizyon; çocuklarımızın zihinsel, sosyal ve ahlaki gelişimini yakından etkilemektedir. Bu dönemde çocuklarımızın doğruları yanlışları, iyileri kötüleri, güzelleri çirkinleri öğrenmeleri ahlaki gelişimlerini; toplum içinde ben kimim?, cinsiyete ilişkin toplumsal rollerim nelerdir?, kişisel ve ailevi sorumluluklarım nelerdir?, içinde yaşadığım toplumun örfleri-adetleri-gelenekleri-inançları nelerdir? gibi sorulara cevap aramaları sosyal gelişimlerini; kültürün, toplumunun özelliklerini analiz edip güzelliklerini ve eksikliklerini fark etmeye çalışması, geçmişi yorumlama ve geleceği de yordamaya çalışması, kendi hayatı ile ilgili ciddi planlar yapmaya başlaması zihinsel gelişimlerini sürdürdüklerini göstermektedir.
Televizyon, böylesine kritik bir dönemde çocuklarımızın gelişimine destek olabileceği gibi çok ciddi zararlarda verebilir. Bunun için televizyonu ne yok sayabiliriz ne de tamamen hayatımızın merkezine alabiliriz. Yapmamız gereken televizyonu kontrol altına almaktır. Televizyonu kontrol altına almak ne demektir? Televizyonu kontrol altına almak; sana ne katacağını ve senden ne götüreceğinin farkında olmak, ne zamanlar izlememiz gerektiğini bilmek (dersten arta kalan vakitte mi televizyon yoksa televizyondan arta kalan vakitte mi ders), neyi niçin izlediğini bilmektir. O halde amacına uygun bir şekilde ( haber, belgesel, fikir-tartışma programları, yöreyi- kültürü anlatan filmler, hobilerle ilgili ve gelişim alanlarını destekleyen programlar ) kullanıldığı zaman çocuklarımızın gelişimlerine katkı sağlayacaktır. Aksi takdirde zamanımızın çoğunu alıp götüren, çocuklara ahlaki-sosyal gelişimlerinde olumsuz model teşkil eden (cinsellik ve saldırganlık dürtülerini tahrik ederek sapkınlık oluşturan), aile ve okul hayatında çatışmalar yaşamasına sebep olan bir durum olarak karşımıza çıkacaktır.
Çocuklarımızın okul motivasyonunu ve ders başarısını artırmak zamanın iyi planlanmasıyla mümkündür. Yapılan ders programı, çocuğun ihtiyaç duyabileceği her türlü faaliyeti belli düzeylerde gerçekleştirebileceği şekilde oluşturulmalıdır. Eğer önemli bir futbol maçı veya vazgeçemeyeceği bir program varsa onu derslerini ve diğer işlerini aksatmayacak şekilde izlemesine izin verilmelidir. Televizyonu tamamen yasaklamak hırçınlaştırıp ders başarısını düşürebileceği gibi kontrolsüz bırakmakta okul motivasyonunu olumsuz etkileyecektir. O halde yok sayamadığımız televizyonu aile düzenimizi ve çocuklarımızın gelişimini olumsuz etkilemeyecek şekilde hayatımıza yerleştirmeliyiz.
Psk. Dan. Şanver YEREBAKAN