Boşanma, çok da istemediğimiz ama zaman içinde birtakım mecburiyetlerle devreye giren yeni bir durumdur.

Boşanma işlemi mümkün olduğunca aklıselim çözümlenmelidir. Hatta eğer boşanılan evlilikte çocuk varsa iki kez dikkat edilmesi gerekir. Çünkü çocuk, dünyaya geldiği andan itibaren annebabasının onun için oluşturacağı güvenli ortamda yaşamak ister. Güvenlik duygusunu kaybeden çocuk ömrü boyunca mutsuz olacağı kocaman bir duygu kaosunun içinde bocalar durur. Kadınla erkek, artık anlaşamadıklarını düşünerek ayrılabilir evet; lakin çocuğunu, başa çıkamayacağı bir stresin ve serkeşliğin içine terkedemez!

Bunun için hep söylerim:
İnsanlar boşandığında karıkocalık ilişkisi biter; ama annebabalık ilişkisi bitmez!

Annebabalık ilişkisi bitmez demek; -bazı sanatçı kişiliklerde olduğu- gibi "Ayrıldık, fakat hala çok iyi iki dostuz. Tatillerde hep birlikte yazlığa gidiyoruz." Demek değildir. Burası çok önemli aman dikkat..!

Anne babalık ilişkisi devam ediyor demek; kadın ve erkek boşandıktan sonra birbiri hakkında kötü sözler söylemesin, mümkünse kavgalı olmasın demektir.

Düşünsenize, çocuk annede... Kadın ve ailesi akıllarına her estiğinde baba hakkında olumsuz cümle kursalar, çocuk "baba" figürünün bilinçdışında oluşturması gereken "koruyucu/kollayıcı/kahraman" imajından uzaklaşır. Bu imajın oluşmaması çocuğu gelecek hayatında asosyal, korkak, ürkek, içekapalı hale getirir.
Anlayacağınız eski kocaya kızıp "Boyu posu devrilsinnn... Bencil... Kaba adam..." türünde söyleyeceğiniz sözler kendi dilinizin şişini indirmek ve alamadığınız hırsınızı körüklemeden öteye geçmemenin yanında, çocuğunuzun bilinçdışında telafisi mümkün olmayan yaralar açacaktır! Çocuğunu sevmeyen anne ve ailesi, çocuğuna babayı kötülesin dursun şimdi..!

Aynı şekilde, çocuk babada...
Adam ve ailesi, akıllarına her estiğinde anne hakkında olumsuz cümle kursalar, çocuk "anne" figürünün bilinçdışında oluşturması gereken "şefkat/kollayıcı/merhamet" imajından uzaklaşır. Bu imajın oluşmaması çocuğu gelecek hayatında asosyal, vicdansız, bencil, çıkarcı hale getirir.
Anlayacağınız eski eşe kızıp "Boyu posu devrilsinnn... Beceriksiz.. Saygısız..." türünde söyleyeceğiniz sözler kendi dilinizin şişini indirmek ve alamadığınız hırsınızı körüklemeden öteye geçmemenin yanında, çocuğunuzun bilinçdışında telafisi mümkün olmayan yaralar açacaktır! Çocuğunu sevmeyen baba ve ailesi, çocuğuna anneyi kötülesin dursun şimdi..!

Boşanmalardan sonra çocuğunu anneye veya babaya düşman edenler kaybediyor anlayacağınız..!

Boşanan karıkocaların mutlak olarak yapması gereken davranış: Çocuğa karşı tarafı kötülememektir. Çünkü çocuk her iki tarafın da iyi olduğunu ve şartlar ne olursa olsun güvende olduğunu bilmek ister..!

"Biz annenle/ babanla anlaşamadık. Biliyor musun annen/ baban seni çookkkk seviyor. Sen ikimizin de biricik tatlı kızısın/oğlusun. Seni daha çok sevmeye devam edeceğiz. Annenle/babanla anlaşamadığımız için ayrı evlerde yaşayacağız. Ama annen/baban çok iyi bir insan. Seni çok seviyor. Annen çok iyi bir anne/baban çok iyi bir baba..." demelisiniz.

Aksi halde çocuğun içindeki "iyi anne/iyi baba" figüründe çatışma oluşturursunuz. Çatışmaların, iflah olmayan depresyonlara sürüklediğini söylememe gerek var mı?

Aynı söylem evdeki herkes için gereklidir. Dedeler, anneanneler, babaanneler, amcalar, dayılar, teyzeler... Hepiniz aynı dili kullanmalısınız.

Bence boşanma kararı aldığınızda mutlaka psikolojik destek alın. Yargılanmak için değil, yardım almak için psikolojik destek alırsınız... Ve evlilik danışmanlığı yapıp evlilikleri kurtardığımız gibi, geri dönüşü olmayan yola giren çiftlerin ayrılma sürecini ve çocuklara zarar vermeden boşanmanın yöntemini belirliyoruz. Böylece evlatlarınızın kendilerini güvende hissetmelerini sağlamış oluyoruz.

Çok net birşey söyleyerek yazıyı tamamlayayım mı?

Eğer boşanıyorsanız... Karşı tarafa hınç doluysanız... Ve anne/babaysanız... Hiç kusura bakmayın ama şahsi öfkelerinizi, kızgınlıklarınızı, intikam alma duygularınızı boşanma meselenize bulaştırmayın!
İntikam için karşı taraf hakkında konuşmak, çocuğu karşı tarafa hasret bırakmak gibi cahil ve düşük seviye çözümler üretmeyin! Çocuğu babaya göstermezseniz esas zulmü çocuk görür! Çocuğu anneye göstermezseniz esas zulmü yine çocuk görür! Sizin yetişkin egolarınız tatmin olacak diye, elinizde çocuğunuzdan daha iyi bir kozunuz yok diye, aklınıza edepli/hayalı/insana yakışır yöntemler gelmiyor diye, sıkıntıyı sizin "biricik" evlatlarınız çekemez!

Gerçi çocuklarınızı "biricik" görüyorsanız, bu zulümlerin hiç birisini onlara yapamazsınız ya...!

Sevgiler...

Mehtap KAYAOĞLU (Psikolojik Danışman &Psikoterapist)

Bana ulaşmak için: 0212 583 00 22

mehtap.kayaoglu@yuzlesme.tv

mehtapkayaoglu@gmail.com

http://www.facebook.com/psk.mehtapkayaoglu

htttp://www.twitter.com/mehtapkayaoglu

Haber7.com